Czym łaźnia parowa różni się od sauny. Łaźnia parowa w domu

2017-06-04 23:19

Do niedawna łaźnia parowa kojarzyła się jedynie z publicznym obiektem, z którego korzystały głównie osoby nie mające własnej łazienki, stąd nie cieszyła się najlepszą opinią. Łaźnia parowa a sauna - różnice. Łaźnia parowa w domu - zalety.

Łaźnia parowa
Autor: Jacek Kucharczyk|Michał Glinicki

Spis treści

  1. Łaźnia parowa
  2. Różnice między saunami a łaźniami parowymi
  3. Kabina łaźni parowej
  4. Ściany i sufit łaźni parowej

Pod względem praktycznym łaźnia parowa jest "stworzona" do częstego korzystania. Natomiast użytkowanie sauny jest dość kłopotliwe ze względu na długi czas nagrzewania się kabiny.

Łaźnia parowa

Łaźnia parowa nazywana czasami sauną mokrą, turecką, rzymską, to pomieszczenie wykończone ceramiką, szkłem lub tworzywem sztucznym, z agregatem parowym (wdmuchującym parę do środka) umieszczonym na zewnątrz.

W łaźni parowej panuje 100% wilgotność, zaś temperatura waha się w granicach 35-55oC. Warto jednak wiedzieć, że najbardziej komfortową temperaturą dla większości osób jest 37-42oC.

Pod względem praktycznym łaźnia jest "stworzona" do częstego użytkowania – jeśli jest prawidłowo wykonana, to do osiągnięcie ww. parametrów wystarczą 2-3 minuty. Można z niej korzystać codziennie; doskonale nawilża skórę. Z łaźni parowej nie powinny korzystać osoby chore na astmę.

Różnice między saunami a łaźniami parowymi

Dla większości użytkowników łaźni parowych najbardziej komfortową temperaturą jest 45°C. Samo pomieszczenie łaźni ma inną konstrukcję. Łaźnia parowa musi być w całości (to znaczy jej podłoga, ściany oraz sufit) wykonana z materiałów odpornych na działanie powietrza o dużej wilgotności (100%). W tradycyjnych saunach parowo-ziołowych wilgotność powietrza nie przekracza nigdy 65%, natomiast w saunach suchych i mokrych utrzymuje się na poziomie 10–30%. Dlatego sauny można budować z drewna, ale nie jest ono odpowiednim materiałem konstrukcyjnym na kabiny łaźni parowych. Materiały, z których wykonuje się kabiny łaźni parowych, powinny mieć atest Państwowego Zakładu Higieny.

Kabina łaźni parowej

Kabiny łaźni parowych wykonuje się w konstrukcji lekkiej lub ciężkiej. Konstrukcję ciężką, opartą na murowanych ściankach, wykonuje się z wodoodpornych materiałów, na przykład płytek, kamienia lub kafli ceramicznych. W celu zapewnienia komfortu osobom korzystającym z łaźni oraz zagwarantowania odpowiednich warunków wytwarzania pary w kabinach ich wysokość powinna wynosić 205–224 cm.

Tego typu rozwiązania stosuje się przede wszystkim wtedy, gdy użycie gotowych elementów, oferowanych przez wyspecjalizowanych producentów, jest niemożliwe. Tak może się zdarzyć, gdy pomieszczenie ma nietypowy kształt lub gotowe elementy nie pasują do stylu wnętrza. Gotowe kabiny łaźni parowych przeznaczone do instalowania w domach lub w mieszkaniach mają wymiary pozwalające pomieścić od jednej do sześciu osób. Zasady instalacji są identyczne. Różnice dotyczą jedynie wymiarów kabin, mocy zastosowanego generatora pary i sposobu rozwiązania instalacji.

Ściany i sufit łaźni parowej

Ściany, sufit i podłoże kabin o konstrukcji lekkiej wykonuje się z lekkich, gotowych elementów z wysokiej jakości tworzywa sztucznego (w różnych kolorach), hartowanego szkła oraz aluminium. Ich zaletą jest niższe niż w innych typach kabin zużycie energii elektrycznej podczas pracy generatora pary.

Elementy z tworzywa sztucznego łaźni parowej, szkła lub aluminium montuje się na gładkich, wypoziomowanych powierzchniach, wyłożonych płytkami ceramicznymi lub wykładziną z tworzywa sztucznego odporną na wysoką temperaturę i – dla bezpieczeństwa użytkowników – antypoślizgową. Być może już wkrótce łaźnie staną się w Polsce popularną formą kąpieli i odpoczynku i każdy będzie mógł na własnej skórze sprawdzić ich dobroczynne działanie.

Nasi Partnerzy polecają